De heer en mevrouw Jansen hebben hun hele leven gespaard voor hun eigen pensioen. Het gespaarde vermogen bedroeg in 2007 maar liefst 2 miljoen euro. Ze waren zeer gelukkig. Het vermogen is tot stand gekomen doordat ze hun hele leven zeer conservatief hebben gespaard en belegd. De dot.com hausse en bubbel zijn aan hen voorbijgegaan en de toekomst zag er rooskleurig uit. De rente in 2007 was ook heel aantrekkelijk en hun beleggingen in 1-jaars staatsobligaties leverden 100.000 euro per jaar op. Een inkomen dat het jaarlijkse inkomen per capita van alle welvarende landen ter wereld ruimschoots oversteeg.
Dus nog een paar jaar werken en de heer en mevrouw Jansen waren helemaal klaar om met pensioen te gaan. Zoals zo velen van de eerste babyboomers die vanaf volgend jaar met pensioen zullen gaan.
Maar, en bij deze verhalen hoort helaas bijna altijd een maar, in de afgelopen jaren – vanaf 2007 – zijn ze heel conservatief blijven beleggen. Niks aandelen, niks high yield bonds, niks sub prime of andere speculatieve beleggingen. Dus de familie Jansen heeft ook de grootste crash sinds de jaren '30 helemaal zonder kleerscheuren doorstaan. De 2 miljoen is intact. En toch zijn alle mooie plannen van drie jaar geleden in duigen. En waarom is dat? Hun vermogen dat drie jaar geleden 100.000 euro in jaarlijkse opbrengsten had opgeleverd geeft ze vandaag niet meer dan 4.400 euro per jaar op aan inkomsten. Lager dan het gemiddelde jaarlijkse inkomen in Kongo. En dat is een heel vervelende maar. Dus in drie jaar tijd is de familie Jansen gedegradeerd van zeer 'well to do' naar 'arm'. En dan te denken dat dit gebeurt is door juist heel voorzichtig te zijn en geen (?) risico’s te lopen.
Koopkracht gedecimeerd
In een klap is de koopkracht van deze grote groep babyboomers gedecimeerd. In plaats van zorgeloos te kunnen genieten van hun pensioen maken ze zich zorgen over hoe ze kunnen overleven. En hun individuele probleem zien wij terug op grote collectieve schaal bij de pensioenfondsen. Geen wonder dat ze in de problemen zitten. Net zoals het gehele Japanse pensioenstelsel dat al meer dan een decennia worstelt met lage rente en een negatief rendement op hun aandelenbeleggingen.
De heer, en wellicht ook mevrouw, Jansen nemen twee belangrijke beslissingen:
a. Ze gaan hun consumptiepatroon bijstellen, dus minder consumeren
b. Ze gaan langer werken.
Wat de gevolgen zijn van minder uitgeven lijkt mij duidelijk. De gevolgen van langer blijven werken zijn ook niet zo goed als men weet dat de jeugd, die te kampen heeft met 25 – 40% werkloosheid, ook graag aan de bak wil.
Dus de oplossing moet zijn de rente omhoog naar de 'good old' 5 procent per jaar. De familie Jansen is weer rijk, ze gaan met pensioen en de jeugd kan aan de bak. Een geweldige oplossing. Maar, en ook hier is er dus een maar.
Begrotingstekort
Vanwege de opgebouwde schulden zullen niet alleen heel veel particulieren onderuit gaan. Ze kunnen de rente niet betalen. Nog erger is dat er ook landen zijn die schulden hebben van tussen de 100 en 200 procent van hun inkomen en de rente niet kunnen betalen. Of anders gezegd, een verhoging van de rente van 0,5 procent naar 5 procent betekent een vertienvoudiging van de rentelasten van de overheid en dat zal het begrotingstekort niet doen afnemen.
Mevrouw Merkel stelde recentelijk voor dat landen met een te groot tekort niet mochten meestemmen. Als de rente stijgt zal het heel stil rond de tafel worden.
Bron: belegger.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten