Of : waarom er op de bodem van de valkuil nog altijd beleggers liggen die niet begrijpen dat zij zich bezighouden met het verleden te voorspellen
Wat ziet de belegger het liefst van een beleggingsfonds? Heel simpel: dat het de index verslaat; en graag ieder jaar opnieuw. Een misstapje zo nu en dan wordt vergeven, maar over de lange termijn bezien dient een fonds tot outperformance in staat te zijn.
Bij het selecteren van de juiste beleggingsfondsen gaapt er echter een statistische valkuil, die goed zichtbaar is voor wie hem heeft leren zien, maar waar toch nog tal van beleggers in vallen.
Wanneer u van mening bent dat de volgende aanpak de juiste is, moet ik u tot mijn spijt mededelen dat ook u onder in de kuil ligt.
U kiest een universum. U wilt bijvoorbeeld beleggen in een grondstoffenbeleggingsfonds. U raadpleegt een databank (die van Morningstar bijvoorbeeld), met daarin alle grondstoffenfondsen keurig geordend naar rendement over, laten we zeggen, de laatste vijf jaar.
U redeneert als volgt: fonds X staat bovenaan, wat wil zeggen dat het over de afgelopen vijf jaar het hoogste rendement heeft bereikt. Maar u kijkt nog beter en verder en constateert dat fonds X ook over de laatste drie jaar en over het laatste jaar tot de beste behoort. Dat moet wel betekenen dat hier een bekwame beheerder aan het werk is. Akkoord: hij kan het geluk aan zijn zijde hebben gehad, maar vijf jaar is geen al te korte periode. Al die andere fondsen verslaan alléén door geluk, lijkt niet erg waarschijnlijk. U stopt uw centen in fonds X.
U ligt nu onderin de valkuil.
Welke denkfout hebt u namelijk gemaakt? U redeneert met kennis ACHTERAF. U weet namelijk al wat al die rendementen van al die fondsen zijn. U kijkt uitsluitend terug. Het zou niemand mogen verbazen dat wanneer 1300 mensen gevraagd wordt vier keer achter elkaar een dobbelsteen te gooien, ACHTERAF blijkt dat een van die 1300 mensen vier keer een zes heeft gegooid. Zegt u ook in dat geval: wat een geweldige dobbelsteengooier is dat: vier keer op rij de allerhoogste score!? Nee, u beseft dat het zuiver toeval is.
Het zou pas iets bijzonders zijn geweest wanneer u VOORAF een van die 1300 mensen had weten aan te wijzen en hem had verteld: ik zie aan u dat u in staat bent om zometeen vier maal op rij een zes te gooien. Als die voorspelling vervolgens was uitgekomen, had u een sterk argument in handen gehad om ons ervan te overtuigen dat u helderziend bent (want dobbelstenen gooien blijft een kwestie van geluk, natuurlijk).
Terug naar de beleggingsfondsen. Wie zijn universum maar groot genoeg kiest, zal altijd opmerkelijke prestaties kunnen waarnemen. Vier jaar op rij een outperformance van meer dan 6%! ACHTERAF! Bent u ook in staat om te voorspéllen welk beleggingsfonds de komende jaren zal outperformen?
Wanneer u het vanzelfsprekend vindt dat de huidige nummer één uw keus moet zijn, ziet u wel heel veel verschil tussen een fondsbeheerder en een man met een dobbelsteen. Of kiest u hem bij gebrek aan een betere methode?
De moraal van dit verhaal: We mogen er rustig van uitgaan dat er goede en minder goede fondsbeheerders bestaan. Dat de invloed van zo'n beheerder op de prestaties van zijn fonds door veel beleggers wordt overschat, is echter een nog veel grotere zekerheid.
Bron: beleggersbelangen.nl
Geen opmerkingen:
Een reactie posten